Hij wil (nu nog) geen kind...
Dit is geen gemakkelijke situatie. Of je partner, man of vriend nu sterk aandringt op abortus, je subtiel onder druk zet of de verantwoordelijkheid helemaal op jou afschuift, het maakt jouw keuze er niet gemakkelijker op. Je twijfelt en voelt je niet door je partner gesteund.
Dat zijn eerste reactie negatief is, is best te begrijpen vanuit zijn standpunt. De zwangerschap is onverwachts en doorkruist al zijn plannen. Voor een man is een zwangerschap - en zeker een beginnende zwangerschap - iets heel abstracts: wat kan hij zich daarbij voorstellen? Een abortus kan voor hem een gemakkelijkere oplossing zijn, omdat hij er fysiek veel minder bij betrokken is.
Hoe gaat hij er later over denken? Moeilijk te zeggen... Zal hij het in de loop van de zwangerschap stilaan anders zien, of na de geboorte, als hij werkelijk beseft dat die zwangerschap, die pasgeborene, echt is?
Hoe ziet zij het?
Voor een vrouw ligt het allemaal gevoeliger: zij voelt de zwangerschap, voelt hoe haar lichaam zich aanpast, en er zijn hormonale veranderingen. Zij is er rechtstreeks bij betrokken. Misschien weet ze meteen wat haar keuze gaat worden.
Of misschien niet? Twijfelt ze? Weet ze nog niet welke beslissing ze eigenlijk verlangt: abortus of de zwangerschap uitdragen?
Neem de tijd die nodig is om tot een beslissing te komen waar jij zelf kan achter staan.
Nadien kunnen jullie het als koppel samen verder uitpraten. Misschien wil je praten met een hulpverlener? Dat kan ook met je vriend of partner erbij.